حادثه زلزله بوشهر موجب غم و اندوه فراوان گردید.
این حادثه تاسف بار را به مردم بزرگوار استان بوشهر و خانواده های داغدار تسلیت عرض می‌نمائیم واز درگاه خداوند مهربان، برای فوت شدگان مغفرت و رحمت و برای مجروحان این حادثه،طلب تندرستی و سلامتی کامل وبرای بازماندگان صبر و شکیبائی مسألت مینمائیم.

انسان های بزرگ در باره عقاید  سخن می گویند.

انسان های متوسط در باره وقایع سخن می گویند.

انسان های کوچک پشت سر دیگران سخن می گویند.



انسان های بزرگ درد دیگران را دارند.
 
انسان های متوسط درد خودشان را دارند.
 
انسان های کوچک بی دردند.



انسان های بزرگ عظمت دیگران را می بینند.

انسان های متوسط به دنبال عظمت خود هستند.

انسان های کوچک عظمت خود را در تحقیر دیگران می بینند.



انسان های بزرگ به دنبال کسب حکمت هستند.

انسان های متوسط به دنبال کسب دانش هستند.

انسان های کوچک به دنبال کسب سواد هستند.



انسان های بزرگ به دنبال طرح پرسش های بی پاسخ هستند.

انسان های متوسط پرسش هائی می پرسند که پاسخ دارد.

انسان های کوچک می پندارند پاسخ همه پرسش ها را می دانند.



انسان های بزرگ به دنبال خلق مسئله هستند.

انسان های متوسط به دنبال حل مسئله هستند.

انسان های کوچک مسئله ندارند.



انسان های بزرگ سکوت را برای سخن گفتن برمی گزینند.

انسان های متوسط گاه سکوت را بر سخن گفتن ترجیح می دهند.

انسان های کوچک با سخن گفتن بسیار، فرصت سکوت را از خود می گیرند.

خوش خرامان می روی ای جان جان بی من مرو
ای حیات دوستان در بوستان بی من مرو

ای فلک بی من مگرد و ای قمر بی من متاب
ای زمین بی من مروی و ای زمان بی من مرو

این جهان با تو خوش است و آن جهان با تو خوش است
این جهان بی​من مباش و آن جهان بی​من مرو

ای عیان بی من مدان و ای زبان بی من مخوان
ای نظر بی من مبین و ای روان بی من مرو

شب ز نور ماه روی خویش را بیند سپید
من شبم تو ماه من بر آسمان بی من مرو

خار ایمن گشت ز آتش در پناه لطف گل
تو گلی من خار تو در گلستان بی من مرو

در خم چوگانت می تازم چو چشمت با من است
همچنین در من نگر بی من مران بی من مرو

چون حریف شاه باشی ای طرب بی من منوش
چون به بام شه روی ای پاسبان بی من مرو

وای آن کس کو در این ره بی نشان تو رود
چو نشان من تویی ای بی نشان بی من مرو

وای آن کو اندر این ره می رود بی دانشی
دانش راهم تویی ای راه دان بی من مرو

دیگرانت عشق می خوانند و من سلطان عشق
ای تو بالاتر ز وهم این و آن بی من مرو

الان دیگه نوبت دختراست:

این سری

1)سرکار خانوم پریسا عسکری زاده

2)سرکار خانوم زهرا اسلامی نیا

اهل هر مرام و عقیده ای هستیم باشیم.احترام اینان واجب است.

این پلاک و استخوان از من به صف جا مانده است
نقطه پرواز سرخى بود، آنجا مانده است
من خودم از شوق می ‏رفتم تنم افتاده بود
در مقام وصل فهمیدم که سرجا مانده است
بى نشانى را خود من خواستم باور کنید
نام گمنامى اگر دیدید تنها مانده است
من رفیقى داشتم همسنگرم جانباز شد
دست‏هایش یادگارى پیش مولا مانده است
آن بسیجى هم که معبر را برایم باز کرد
دیدمش آن روز در تشییع بی ‏پا مانده است
یادتان باشد سلاح و کوله و فانسقه‏ام
زیر نور ماه سرخ ، از بهر فردا مانده است
پاسداریدش مبادا غفلتى خاکسترى
گیرد عزمى را که آن از راز زهرا (س) مانده است

مرابه خانه زهرای مهربان ببرید به خاک بوسی آن قبر بی نشان ببرید
اگرنشانی شهرمدینه رابلدید کبوتردل مارا به آشیان ببرید
کجاست آن درآتش گرفته تا که مرا برای جامه دریدن به سوی آن ببرید؟
مرااگرشوم ازدست،برنگردانید به روی دست بگیرید وبی امان ببرید
کجاست آن جگرشرحه شرحه تاکه مرا به سوی سنگ مزارش کشان کشان ببرید
مراکه مهربقیع است در دلم چه شود؟ اگربه جانب آن چارکهکشان ببرید
نه اشتیاق به گل دارم ونه میل بهار مرابه غربت آن هجده خزان ببرید
کسی صدای مرادرزمین نمی شنود ستاره ها،سخنم رابه آسمان ببرید

  کدوم بیشتر خوش حالت میکنه؟؟؟؟؟