چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید: چرا نگاه هایت آنقدر غمگین است؟ چرا لبخندهایت آنقدر بی رنگ است؟ اما افسوس... هیچ کس نبود. همیشه من بودم و من و تنهایی پر از خاطره. آری با تو هستم... با تویی که از کنارم گذشتی...
و حتی یک بار هم نپرسیدی چرا چشم هایت همیشه بارانی است؟!
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
اینجا ساعت به
وقت بی هوشیه
و آدرس
hooshbarshirazi91.LXB.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.